บุพเพสันนิวาส

โดย รอมแพง

ฉบับพิมพ์ครั้งที่ 19 (2558)

สำนักพิมพ์ แฮปปี้ บานานา

จำนวนหน้า 512 หน้า

ISBN 978-616-7441-61-0

ราคาปก 285บาท ลดเหลือ145 บาท
น้ำหนัก 450 กรัม ค่าจัดส่งลงทะเบียน +40 บาท

 เรื่องราวสนุกสนานเกิดขึ้นเมื่อ "เกศสุรางค์" อาจารย์สาวร่างท้วม ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ แล้วลืมตาตื่นขึ้นมาในร่างของสาวสวย ผอมบาง ที่ตอนแรกเธอเองก็อยากจะดีใจหรอก เพียงแต่ว่าเธอกลับรับรู้ว่าตัวเองได้โผล่มายุคในยุคพระนารายณ์มหาราชย์และไม่รู้จักใครเลย แถมยังเป็นที่เกลียดชังของคนทั้งเรือนยกเว้นบ่าวพี่เลี้ยงสองคน ด้วยร่างของคนที่เธอเข้ามาอยู่คือร่างของแม่หญิงการะเกด
ผู้มีความงามเป็นเลิศพอๆ กับความร้ายกาจ ยิ่งลูกชายเจ้าของเรือนหน้าขรึมดุ ก็ดูท่าทางจะไม่ชอบขี้หน้าการะเกดซึ่งเป็นคู่หมายของตัวเองอยู่ไม่น้อย แต่มีหรือที่เกศสุรางค์จะจำยอมกับเรื่องแบบนี้ 
ในเมื่อเธอ เป็นผู้หญิงยุค 2010 ดังนั้นการจะมานั่งพับเพียบเรียบร้อย ทำตัวสงบเสงี่ยม ไม่มีปากมีเสียง 
ให้ใครอื่นมาพูดจากระทบกระเทียบนั้นไม่มีทาง

เมื่อ เกศสุรางค์ (จบโทโบราณคดี เน้นประวัติศาสตร์ศิลปะ) วัย 25 ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต วิญญาณเธอกลับย้อนไปกรุงอโยธยา ปี พ.ศ. 2225 ในรัชสมัยของสมเด็จพระนารายณ์มหาราช และเข้าร่าง การะเกด สาวน้อยแสนสวยวัย 16 ธิดาพระยารามณรงค์แห่งเมืองสองแคว 

การะเกดเป็นคู่หมายของหมื่นสุนทรเทวา (เดช) บุตรคนรองของออกญาโหราธิบดีกับคุณหญิงจำปา เพราะความสนิทสนมของครอบครัว แต่นิสัยการะเกดตรงข้ามกับหน้า ทำให้หมื่นสุนทรเทวาไม่ชอบและไม่ยอมหมั้นสักที แถมไปชื่นชมแม่หญิงจันทร์ ธิดาเจ้าพระยาโกษา (เหล็ก) การะเกดหึงจัดและแอบไปล่มเรือจนสาวใช้ตายไปคนหนึ่ง หมื่นสุนทรเทวาสงสัยแต่ไม่มีหลักฐานจึงรายมนต์กฤษณะกาลีให้ลงโทษผู้ผิด ทำให้การะเกดตายแล้ววิญญาณของเกศสุรางค์มาเข้าร่างแทน 

แน่นอนว่าการะเกดเวอร์ชั่นนิวลุคสร้างความประหลาดใจแกมยินดีให้ผู้คนรอบข้างอย่างยิ่ง ความตรงไปตรงมา จริงใจ และรอบรู้ขนาดเป็นล่ามภาษาฝรั่งเศส (และอาจรวมไปถึงการไปทำเรื่องอะไรต่อมิอะไรให้มาช่วย) ทำให้หมื่นสุนทรเทวาเปลี่ยนมาหลงการะเกดจนยินดีที่จะหมั้นเมื่อเกิดคำครหาจากการที่การะเกดผายปอดเมาท์ทูเมาท์ให้ แต่งานแต่งต้องรอพระเอกไปฝรั่งเศสก่อน ส่วนของที่ให้เป็นที่ระลึกก็ฮาดี (เธอไม่ใจกล้าถอดสไบที่กำลังห่มให้ ซึ่งถึงขั้นนี้พระเอกทำท่าอยากได้เต็มแก่ ฮ่าๆ)

เรื่องนี้จบในรัชสมัยของพระเพทราชา มีบุคคลในประวัติศาสตร์พาเรดมาเพียบ เริ่มตั้งแต่พระเอกที่มีตัวจริง ขุนศรีวิศาลวาจา (ตรีทูตไปฝรั่งเศส) ในเรื่องเป็นบุตรพระยาโหราธิบดี และเป็นน้องชายของ ศรีปราชญ์ สำหรับขุนนางชั้นผู้ใหญ่ เช่น เจ้าพระยาโกษาธิบดี (เหล็ก), เจ้าพระยาโกษาธิบดี (ปาน), เจ้าพระยาวิไชเยนทร์ (คอนสแตนติน ฟอลคอน), ท้าวทองกีบม้า, จุฬาราชมนตรี, หลวงกัลยาณไมตรี และยังมีพระมหากษัตริย์สองพระองค์ คือ พระเพทราชา และ หลวงสรศักดิ์ ทางฝรั่งเน้นเฉพาะฝรั่งเศส เช่น ปีแอร์ ลองกรัวส์ และ ลาลูแบร์ ฯลฯ

เรื่องนี้ขอบอกว่าเปิดหน้าแรกแล้วแทบร้องกรี๊ดค่ะ มีแผนที่กรุงเก่า! เวลาอ่านหนังสือย้อนยุคหรือที่เกี่ยวกับสถานที่มักจะไม่รู้เรื่องเพราะจับทิศไม่ถูก ความประทับใจกระฉูด แถมช่วงแรกๆ เป็นเรื่องความลำบากในการใช้ชีวิตในสายตาของสมัยปัจจุบันอีก ธรรมดาชอบอ่านเรื่องย้อนยุคนะคะ ละเมียดละไมดี แต่รู้สึกว่าเหมือนมองผ่านเลนส์สีกุหลาบ ลักษณะและบทบาททางสังคม การใช้ชีวิต เทคโนโลยี และการแพทย์ที่แตกต่างจากปัจจุบัน ถ้าไปใช้ชีวิตอยู่จริงคงแย่ (อย่าง จขบ. ถ้าเกิดเร็วไปแค่ 100 ปี ตอนนี้คงจะปะงาบๆ อยู่จากอาการป่วยที่สมัยนี้รักษากันง่ายๆ) ดังนั้น การอ่านเรื่องเมียน้อย ทาส ห้องน้ำ (รวมถึงการอาบ ขัดตัว แปรงฟัน ขับถ่าย และประจำเดือน) น้ำดื่มน้ำใช้ โรคมาเลเรีย ซิฟิลิส ฯลฯ ที่เจอในเรื่องยิ่งทำให้ดรรชนีความชอบตอนต้นทะลุหลังคาเลยล่ะค่ะ

เรื่องประวัติศาสตร์ไทยเห็นได้ชัดว่าผู้แต่งทำการบ้านมามาก อ่านจบแล้วต้องร้องดังๆ ว่าอยากได้ glossary และภาคผนวก ที่บอกว่าเรื่องไหนเป็นเรื่องจริง ตรงไหนใส่ไข่มากเลยล่ะค่ะ ถึงจะให้รายการอ้างอิงมาก็เถอะ แต่ จขบ. อยากอ่านง่ายไม่ต้องรวบรวมเองน่ะค่ะ อย่างเรื่องตำแหน่งและราชทินนามของใครที่แน่นอน อันไหนที่เติมให้ครบ หรือการบอกเรื่องการตีความประวัติศาสตร์ที่มีหลายความเห็นเพื่อให้ทราบนอกเหนือจากที่ยกมาใช้ รวมถึงการแยกแยะความสัมพันธ์ทางสายเลือดของบุคคลต่างๆ ที่มีหลักฐานชัดเจนหรือที่แต่งเติมขึ้น ในตอนท้ายผู้แต่งเขียนเรื่องการตีความกับความคิดตัวละครแต่ไม่ได้ยกเรื่องที่ขัดแย้งมากล่าวก่อน เลยงงน่ะค่ะ 


คำกลอนที่อยู่ในเรื่อง มีบางอันที่บอกว่ายกมาจากไหน ที่เหลือไม่ทราบว่ามีใครแต่งหรือผู้เขียนแสดงฝีมือเอง (อยากทราบน่ะค่ะ) นางเอกที่ไปฉกโคลงกลอนสมัยหลังมาทำให้นึกถึงเซี่ยงเส้าหลงเลย นั่นก็ขายืมตัวฉกาจ ('เจาะเวลาหาจิ๋นซี' เป็นเรื่องยาวของหวงอี้ที่ จขบ. ชอบมากที่สุด) แต่เรื่องเครื่องกรองน้ำกับไปเที่ยวตลาด ทำเอาถึงถึงแครอลแห่ง 'คำสาปฟาโรห์' จริงๆ ค่ะ (นี่ก็ผู้อ่านมาอย่างยาวนานจนหมดแรงเลิกไปเอง) การบรรยายในใจของนางเอกก็ฮาดีจัง อย่างเรื่องอบร่ำเครื่องหอม การประดับเครื่องเพชรหมดกำปั่น หรืออาการหื่นเมื่อเห็นหนุ่มๆ หุ่นฟิต ไม่ใส่เสื้อ